خانم کنیلی از عملکرد حزب خود در زمینه امنیت مرزی در برابر حملات دولت ائتلافی دفاع کرده است.
آقای موریسون دوشنبه شب از برنامه حزب کارگر برای کنار گذاشتن سیستم صدور ویزاهای محافظتی موقت (TPV) انتقاد کرد. وی گفت این تعهد حزب کارگر برای حذف TPV نشان می دهد که آنها «هیچ چیزی در مورد حفاظت مرزی یاد نگرفته اند.»
نخست وزیر ادعا کرده است که این ویزاها که اسکان دائم پناهجویانی که با قایق به استرالیا آمده اند را ممنوع می کند یک پله کلیدی سیاست امنیت مرزی کشور است.
اما خانم کنیلی گفت که این ویزاها به دلیل سیاست استرالیا برای بازگرداندن قایق های پناهجویان، که هر دو حزب از آن حمایت می کنند، دیگر موضوعیتی ندارند.
وی گفت تلاش آقای موریسون برای استفاده از اختلاف سیاسی در این مورد «فقط با هدف منحرف کردن تمرکز از شکست ها و بی کفایتی های خود او» صورت می گیرد.
خانم کنیلی در سیدنی به خبرنگاران گفت: «اگر تلاش کنید با قایق به استرالیا بیایید اینجا اسکان پیدا نخواهید کرد. نه ویزای محافظتی موقت خواهید گرفت نه ویزای دیگری.»
وی افزود: «آقای موریسون می گوید این بخشی از عملیات اقتدار مرزها (Sovereign Borders Operation) است، او دروغ می گوید.»
ویزاهای محافظتی برای پناهجویانی که بدون ویزا وارد استرالیا می شوند صادر می شود و به آنها اجازه می دهد تا در استرالیا کار و تحصیل کنند و به سنترلینک دسترسی داشته باشند.
این ویزاها معمولا برای پناهجویانی صادر می شود که قبل از جولای ۲۰۱۳ با قایق به استرالیا آمدند و تقاضاهای آنها نهایی نشده است.
این سیاست تاریخچه ای پیچیده دارد چرا که در سال ۲۰۰۸ توسط کوین راد نخست وزیر استرالیا که از حزب کارگر بود برچیده شد ولی سپس در سال ۲۰۱۳ وقتی که دولت ائتلافی اداره کشور را به دست گرفت دوباره به اجرا گذاشته شد.
کارن اندروز وزیر کشور استرالیا نیز می گوید ویزاهای موقتی همچنان بخشی کلیدی از سیاست حفاظت مرزی استرالیا هستند.
وی در گفتگو با ABC اظهار داشت: «اگر از ویزاهای محافظتی موقت حمایت نکنید، نمی توانید بگویید که از عملیات اقتدار مرزها حمایت می کنید.»
خانم اندروز اشاره کرد این ویزاها یک عامل بازدارنده «خیلی محکم» هستند.
وی افزود: «ما باید خیلی واضح بگوییم که شما هرگز اینجا در استرالیا اسکان پیدا نخواهید کرد.»
ویزاهای محافظتی موقت
ویزاهای TPV به افراد اجازه می دهند در ابتدا برای سه سال در استرالیا بمانند ولی از سوی فعالان مورد انتقاد قرار گرفته اند چرا که باعث ایجاد وضعیت سردرگمی برای افرادی می شوند که از اذیت و آزار فرار کرده اند و نمی توانند در کنار خانواده های خود باشند.
پناهجویان همچنین می توانند به ویزای پناهگاه امن یا به اصطلاح Safe Haven Enterprise Visa دسترسی داشته باشند که به آنها اجازه می دهد تا ۵ سال در استرالیا بمانند، به شرط این که در مناطق ریجنال استرالیا کار کنند یا درس بخوانند.
خانم کنیلی می گوید این سیاست مربوط به ویزا باعث شده است تا برخی افراد برای بیش از یک دهه در استرالیا زندگی کنند ولی هنوز نیاز به این داشته باشند که وضعیت پناهندگی خود را ثابت کنند.
وی اشاره کرد: «آنها برای بیش از یک دهه در این کشور زندگی کرده اند. آنها کار می کنند، مالیات می پردازند، کسب و کارهایی را اداره می کنند و استرالیایی ها را استخدام می کنند.»
