این اتحادیه از فروشگاه های زنجیره ای خواسته است تا مسئولیت پذیری بیشتری در قبال این کارگران از خود نشان دهند.
یک گزارش جدید که از سوی اتحادیه ملی کارگران صادر شده است به بررسی وضعیت وخیم کارگران مزارع و باغ های استرالیا پرداخته است.
طبق این گزارش دو سوم از کارگران مزارع استرالیا حقوقی کمتر از حداقل قانونی دستمزد دریافت می کنند و میانگین حقوق آنها کمتر از ۱۵ دلار در ساعت است.
ناتاسیا (Natasya) کارگری است که در یک مزرعه تولید سبزیجات کار می کند و به خوبی با شرایط سخت کاری و دستمزدهای پایین آشناست.
او در مزرعه ای در شمال ایالت ویکتوریا کار می کند و می گوید مجبور می شود ساعت های طولانی کار کند و دستمزدی که به ازای هر ساعت کار دریافت می کند حدود ۱۰ دلار کمتر از حداقل قانونی دستمزد است.
وی می گوید: "اگر نتوانید با سرعت مد نظر آنها کار کنید آنها می گویند تو خیلی کند هستی. باید تندتر کار کنی. و این چیزی است که در طول روز مدام به شما می گویند. و شما را مجبور می کنند مثل یک ماشین کار کنید. من انتظار این را داشتم که این کار، کار سنگینی باشد و نیاز به سرعت بالا داشته باشد ولی نه در چنین شرایط بدی و انتظار نداشتم با من این طور رفتار شود."
خواهر وی که امیرا (Amira) نام دارد نیز در همین مزرعه کار می کند و می گوید مورد زورگویی و اذیت و آزار قرار گرفته است ولی مجبور است به این کار ادامه دهد چرا که به حقوق آن نیاز دارد.
وی می گوید: "آنها مدام از من سوال می پرسند چرا روسری می پوشم. کار کردن به طور مستقیم برای یک شرکت سخت است و به همین دلیل باید سراغ پیمانکاران بروید. ما برای پیمانکارانی که اکثرشان متقلب هستند کار می کنیم و چاره ای نداریم چون به کار نیاز داریم و باید با این وضعیت کنار بیاییم."
افرادی مانند ناتاسیا و امیرا که ویزای موقت دارند ۶۰ درصد از نیروی کار در مزارع و باغ های استرالیا را تشکیل می دهند.
بررسی اتحادیه ملی کارگران حاکی از این است که اکثر این کارگران هیچ مدرک و قراردادی در مورد کاری که انجام می دهند ندارند و دستمزد آنها توسط پیمانکاران ثالث به طور نقدی پرداخت می شود.
کاترینا چینانی (Caterina Cinanni) رییس اتحادیه ملی کارگران استرالیا خواستار ایجاد تحول در سیستم شرکت های پیمانکاری تامین نیروی کار است تا آنها ملزم شوند از استانداردهای استخدام پیروی کنند.
وی می گوید: "پرداخت نقدی حقوق استاندارد نیست، دزدی حقوق یک استاندارد نیست. چیزی که استاندارد است پرداخت حقوق منصفانه و استخدام بدون واسطه است. چیزی که استاندارد است این است که کارگران حق حرف زدن داشته باشند و از آنها حمایت شود."
کاری که این کارگران در باغ ها و مزارع استرالیا انجام می دهند محصولاتی که در فروشگاه های زنجیره ای بزرگ مانند Coles و Woolworths به فروش می رسند را تامین می کند.
در حالی که هر دوی این فروشگاه ها ادعا می کنند مصمم به رفتار منصفانه با کارگران هستند، خانم چینانی می گوید آنها عملا این سیاست ها را اجرا نمی کنند.
وی می گوید: "آنها یک صنعت یک میلیارد دلاری هستند. آنها از این کارگران و خون، عرق و اشک این کارگران مزارع سود می برند و آنها باید این استثمار سیستماتیک نیروی کار در این بخش را درک کنند و باید اقدام کنند و کاری در مورد آن انجام دهند."
این اتحادیه از مصرف کنندگان می خواهد که از فروشگاه های بپرسند کالاها و محصولات خود را از کجا تهیه می کنند و آیا آنها با رعایت اصول اخلاقی تولید شده اند یا نه.
این چیزی است که اما جرمانو (Emma Germano) معاون رییس فدراسیون کشاورزان ویکتوریا نیز خواستار آن است.
وی می گوید مصرف کنندگان این قدرت را دارند تا فقط از فروشگاه هایی خرید کنند که ثابت می کنند زنجیره تامین آنها با کارگران به طور منصفانه برخورد می کند.
خانم جرمانو می گوید: "ما به شفافیت بیشتری در زنجیره تامین نیاز داریم تا مصرف کنندگان بدانند وقتی به یک سوپرمارکت می روند، برای چیزی که می خرند به مزرعه داران چقدر پول پرداخت شده است. چنین سطحی از شفافیت برخی از این مسائل را رفع خواهد کرد. ولی همه ما در این زمینه مسئول هستیم. اگر همه ما با هم در این زمینه اقدام کنیم آن وقت شاهد یک تغییر معنی دار خواهیم بود."
مطالب بیشتر:
حزب کارگر خواستار "افزایش واقعی" حداقل دستمزد شد
