تنها در ویکتوریا، تاکنون بیش از ۲۰۰۰۰۰ نفر در این طرح نوپا ثبت نام کرده اند و بسیاری از آنها ناامنی شغلی مزمن را تجربه کرده اند.
کامرون همیلتون به عنوان نظافتچی سیار در ایستگاه شلوغ خیابان فلیندرز ملبورن کار می کند.
این مرد ۵۲ ساله چندین کارفرما داشته است و قبلاً نمی توانست مرخصی طولانی مدت دریافت کند.
اما به عنوان عضوی از این مزایای جدید، زمان صرف شده برای کار اکنون اهمیت دارد.
تیم پالاس، خزانه دار ویکتوریا، موفقیت این طرح را تحسین می کند.
وی گفت: "پس از هفت سال کار در آن صنعت، شما حق ۶.۱ هفته مرخصی خدمت طولانی مدت با قابلیت جابجایی را دارید. این حقی است که بسیاری از کارگران در این صنایع عمدتاً به دلیل جابجایی بین صنایع و ماهیت استخدام قراردادی از آن محروم شده اند که اغلب با آن صنعت مرتبط است."
نظافتچی‌های قراردادی کوتاه‌مدت، کارکنان خدمات اجتماعی و محافظان امنیتی از این طرح بهره‌مند می‌شوند، به طوری که ۲۱۱۰۰۰ کارمند از زمان آغاز به کار آن در دو سال و نیم پیش تاکنون در ویکتوریا ثبت نام کرده‌اند.
تلاس مک دونالد که نگهبان امنیتی است، یکی از آنهاست.
وی گفت:"این برای نگهبانان امنیتی شگفت‌انگیز است و خب خیلی هم دیر است. این واقعاً به من و خانواده‌ام ثبات بیشتری می‌دهد و تشویق مان می‌کند."
برای تأمین مالی این طرح، حدود ۲۶۰۰ رئیس ویکتوریایی - مانند گلن ساندرز از خدمات حفاظتی ملی - اکنون مالیات می پردازند تا اطمینان حاصل شود که کارگران آنها در صورت نقل مکان به کارفرمای دیگری در همان صنعت، موقعیت طولانی مدت خود را حفظ می کنند.
وی افزود:"به عنوان یک کارفرما، مفتخرم که بگویم ما بخشی از طرح خدمات قابل جابجایی هستیم و کاملاً از این برنامه حمایت می کنیم. این برای ما به عنوان یک تجارت و برای آینده بقای ما در صنعت بسیار مفید است، همانطور برای کارمندانی که ما استخدام می کنیم."
از هر سه عضو این طرح دو نفر زن هستند.
تیم پالاس، خزانه‌دار می‌گوید که آنها اغلب در کارهای کم‌درآمد و ناامن بیش از حد جا داده می‌شوند.
کوئینزلند طرحی مشابه با ویکتوریا دارد در حالی که سایر ایالت ها نیز برنامه های خدمات قابل جابجایی دارند که عمدتاً بر کارگران صنعت ساختمان متمرکز شده است.
