از زمان "توافق پاریس" در سال دو هزار و پانزده تا کنون چندین کشور جهان برنامه های خود را برای کاهش تولید گاز کربن و از طریق توقف تدریجی استفاده از منابع زغال سنگی اعلام کرده اند.
اما اکنون تعدادی از کشورهای جهان با تشکیل اتحادی جدید که نامش را “Powering Past Coal Alliance” نامیده اند در یک کنفرانس بزرگ سازمان ملل متحد مربوط به تغییرات آب و هوایی در شهر بن در آلمان شرکت کرده اند.
تا کنون بیست کشور جهان به همراه دو ایالت از ایالات متحده آمریکا در این کنفرانس ثبت نام کرده اند.
این کشورها عبارتند از آنگولا، اتریش، بلژیک، بریتانیا، کانادا، کاستا ریکا، دانمارک، السالوادور، فیجی، فنلاند، فرانسه، ایتالیا، لوکزامبورگ، جزایر مارشال، مکزیک، هلند، نیوزیلند، نیو، پرتغال و سوئیس.
کانادا یکی از اعضای بنیانگذار این کنفرانس مطرح بین المللی است.
کاترین مک کنا (Catherine McKenna) وزیر محیط زیست کانادا می گوید چنین حرکتی در واقع مانند زنگ هشداری برای پایان سوخت های فسیلی در جهان است که دلیل اصلی چهل درصد از میزان دی اکسید کربن گازهای گلخانه ای در جهان هستند.
او می گوید: "زغال سنگ به معنای واقعی در حال خفه کردن شهرها و انسان های ما است. در سرتاسر جهان، ما شاهد مرگ حدود یک میلیون نفر انسان در سال به دلیل آلودگی هوایی هستیم که به واسطه سوخت زغال سنگ ایجاد می شود. در این موضوع نه تنها هزینه انسانی بلکه میلیاردها دلار هزینه اقتصادی در سال نیز دخیل است".
بسیاری از کشورهای جزیره ای واقع در منطقه پاسیفیک که در واقع با بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس ها بیشتر از دیگر کشورها در معرض غرق شدن زیر آب هستند نیز به این اتحاد پیوسته اند.
کلیر پری (Claire Perry ) وزیر محیط زیست بریتانیا در زمان آغاز به کار این اتحاد بین المللی گفت او امیدوار است در گفتگوهای بعدی مربوط به تغییرات آب و هوایی در سال آینده در لهستان شاهد حضور چهار برابر افراد کنونی در این کنفرانس باشد.
او گفت: " به نظر می رسد که به نقطه اوج بسیار مهمی رسیده ایم که جسورانه و جاه طلبانه است و من فکر می کنم که این اتحاد، دقیقا همین کار را انجام می دهد. هدف این اتحاد این نیست که به مردم بگوید چه کار بکنند. این اتحاد به منظور بزرگداشت مزایای آن چیزهایی است که امکان پذیر است و در عین به ما کمک می کند تا بتوانیم چنین گام های بزرگی برای سیاره خود و برای نسل های آینده برداریم".
این در حالی است کامیلا بورن (Camilla Born) تحلیلگر تغییرات آب و هوایی از یک اتاق فکر فعال در امور مربوط به تغییرات آب و هوایی به نام E3G نیز این اتحاد را نقطه شروع بسیار خوبی خوانده اما می گوید این اتحاد باید به نتایجی نیز دست پیدا کند.
او می گوید: "یکی از اهداف این اتحاد باید افزایش تعداد کشورهای عضو آن باشد. ما امروز شاهد حضور پانزده تا بیست کشور خواهیم بود اما باید این تعداد را افزایش دهیم و باید کل کشورهای سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی را وارد این اتحاد کنیم. نکته دوم آن است که ما شاهد آن باشیم که کشورهای این اتحاد یک سری تجارب عملی و سیاست ها را در خصوص چالش ها و فرصت های انتقال از جمله مشکلات اجتماعی، مشکلات اقتصادی و مشکلات قانونی با دیگر اعضا به اشتراک می گذارند".
این اتحاد در حالی شکل می گیرد که به نظر می رسد احتمال آنکه استرالیا و دیگر استفاده کنندگان عمده زغال سنگ مانند هند و ایالات متحده آمریکا در شمار اعضای آتی آن باشند بسیار کم است.
در حال حاضر سه چهارم از مصرف برق و حتی سیاست کلی انرژی استرالیا به زغال سنگ متکی است و حتی احتمال آن وجود دارد که این میزان به دو سوم نیز افزایش پیدا کند.
این امر هم اینک نیز با انتقادهای گسترده ای از طرف کشورهای جزیره ای واقع در منطقه پاسیفیک مواجه شده است. به عنوان مثال هیلدا هینم (Hilda Heinem) رئیس جمهور جزایر مارشال گفته است امیدوار است با تغییر دولت در استرالیا، سیاست جدیدی در خصوص استفاده از زغال سنگ به مرحله اجرا گذاشته شود.
در همین حال جیمز شا (James Shaw) وزیر تغییرات آب و هوایی نیوزیلند نیز از استرالیا خواسته تا به این اتحاد بپیوندد.
او می گوید: "پیام من به استرالیا این است که ما همگی در این موضوع با یکدیگر شریک هستیم. هر یک از ما باید سهم خود را ایفا کند و هر یک از ما باید اقتصادهای خود را تغییر شکل دهیم. آنها این را می دانند و ما نیز این موضوع را می دانیم. ما همچنان با استرالیا در خصوص اطمینان از آنکه هر دو کشور در مسیری یکسان حرکت می کنند، همکاری خواهیم کرد".
و این در حالی است که جاش فرایدنبرگ (Josh Frydenberg) وزیر محیط زیست استرالیا که روز گذشته برای حضور در گفتگوهای مربوط به تغییرات آب و هوایی به بن سفر کرده بود تمایل زیادی برای پیوستن به این اتحاد نشان نداد.
هنگامی که خبرنگاران از او در این خصوص پرسش هایی را پرسیدند وزیر محیط زیست استرالیا در واقع به پیشبینی چشم انداز انرژی سال دو هزار و هفده بلومبرگ اشاره کرد که در آن گفته شده زغال سنگ همچنان برای تامین انرژی آسیا بسیار حیاتی است؛ منطقه ای که در واقع مصرف کننده یک سوم برق جهان تا سال دو هزار و چهل است.
آقای فرایدنبرگ همچنین خبر از تامین بودجه برای پروژه ای موسوم به "blue carbon" در منطقه پاسیفیک داد؛ بودجه ای شش میلیون دلاری برای انجام پروژه های مانند کاشت مجدد درختان "مانگرو" یا حفاظت از محصولات در برابر طوفان های سهمگین در کشورهای کوچک.
این در حالی است که وزیر محیط زیست استرالیا در اوایل هفته جاری نیز در سخنرانی خود در لندن خبر از پروژه بزرگ دولت آقای ترنبل موسوم به Snowy Hydro 2 داد.
آقای فرایدنبرگ گفت این پروژه نمونه ای از خلاقیت استرالیا در زمینه مبارزه با تغییرات آب و هوایی است.
