ممکن است تصور کردن اینکه مواد دفع شده از بدن ما انسانها بعد از توالت ها به کجا می رود، ناخوشایند باشد. اما اکنون زمان آن رسیده است که به ذرات جامد زیستی فکر کنیم - باقیمانده های ضد عفونی شده در فرآیند تصفیه فاضلاب.
به گزارش ، این مواد ارگانیک شن مانند، سرشار از مواد غذایی مناسب برای کشاورزی هستند. اما به گفته دکتر عباس مهاجرانی، مهندس عمران از دانشگاه RMIT، می توان از این مواد برای ساخت آجرهای ساختمانی نیز استفاده کرد.
آقای مهاجرانی گفت: «آجرهای اینچنینی دقیقا مثل آجرهای معمولی به نظر می رسند و بو و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آنها مثل آجرهای رسی معمولی است که آتش پخته می شوند».
او فکر می کند که اگر این فرآیند ساخت آجر در محل انجام شود، می تواند به صرفه جویی در مصرف انرژی و زمین و نیز کاهش آلودگی کربنی بیانجامد.
انسانها در مقیاس جهانی مقادیر عظیمی از ذرات جامد زیستی تولید می کنند. این مقدار برای شهری مثل نیویورک ۱۲۰۰ تن یعنی معادل بار پنجاه کامیون در روز است. مقدار این فضولات انسانی هم با افزایش جمعیت زمین روز به روز بیشتر می شود.
روش قدیمی دفع این فضولات، ریختن آنها به دریا یا دفن کردن آنها بود. اما کارخانه های تصفیه و مقررات سختگیرانه تر باعث شده که انسانها به راه حل های هوشمندانه تری برای بازیافت باقیمانده های خشک این فرآیند بیاندیشند. حدود پنجاه تا هفتاد درصد این باقیمانده ها هم اکنون برای ارتقاء کیفیت خاک و به عنوان کود برای محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.
اما مازاد آن بدون استفاده انبار می شود و با تولید دی اکسید کربن، در گرمایش زمین نقش خواهد داشت.
روزانه چندین هزار میلیارد آجر در جهان ساخته می شود. حجم خاکی که برای تولید این آجرها استفاده می شود بسیار بسیار زیاد است و انرژی بسیار زیادی هم برای تولید آنها لازم است.
پژوهشگران پیش از این تلاش هایی برای ترکیب مواد سازنده آجرها با دیگر مواد ضایعاتی انجام داده بودند. خود دکتر مهاجرانی پیش تر استفاده از ته سیگار را آزمایش کرده بود. بنابراین، استفاده از مواد ضایعاتی به عنوان مواد ساختمانی برای او دور از ذهن نبود.
او به همراه گروهی از پژوهشگران، در یک دوره پنج ساله ضایعات زیستی را از دو کارخانه تصفیه فاضلاب ملبورن جمع آوری کرده، آنها را به نسبت های مختلف با خاک مخلوط کرده و از آنها آجرهای ترکیبی ساختند. بعد از تولید آجرها، گروه آنها را در گرمای بیش از هزار درجه سانتیگراد پخت و پس از سرد شدن آنها را با آجرهای معمولی مقایسه کرد.
یافته های این پژوهشگران که ماه گذشته در ژورنال بیلدینگز (Buildings) منتشر شد نشان داد که آجرهای ساخته شده از فضولات انسانی از نظر کیفیت مشابه آجرهای موجود در بازار هستند. این پژوهشگران پیشنهاد کردند که اگر در مواد اولیه ساخت آجرها در سراسر جهان از پانزده درصد از این ضایعات استفاده شود، همه این ضایعات به طور کامل مصرف خواهند شد.
آجرهای تولید شده از ضایعات زیستی، امن، بادوام و به نوعی از نظر مصرف انرژی پربازده بودند.
از آنجایی که مواد ارگانیک در کوره می سوزند، انرژی استفاده شده برای پخت آجرهای اینچنینی نصف انرژی مصرفی در کوره های آجرپزی معمولی است و این انرژی به مقدار مواد ارگانیک در آجرها بستگی دارد. مواد ارگانیک سوخته شده هم باعث ایجاد تخلخل در آجرها می شود. این تخلخل ها انباشته از گاز حاصل سوختن است و علاوه بر سبکتر کردن آجرها، باعث می شود که عایق های بهتری در برابر گرما باشند. به گفته دکتر مهاجرانی، این ویژگی آجرها هم باعث کاهش هزینه های سرمایش و گرمایش ساختمان ها خواهد شد.
دکتر مهاجرانی به نیویورک تایمز گفت که برای کاهش آلودگی کربنی تولید این آجرها و اطمینان از تطابق تولید آنها با محیط زیست، تولید این آجرها به طور ایده آل در نزدیکی کارخانه های تصفیه فاضلاب و محل های انباشت پسماندها انجام خواهد شد. او افزود که در غیر اینصورت، فکر نمی کند که در آینده نزدیک، تولید آنها در مقیاسی بزرگ انجام شود.
