بازدید رئیس عفو بین‌الملل از استرالیا همزمان با افتتاح یک نمایشگاه هنری جدید بود که وضعیت اسفبار کسانی را که در جستجوی یک زندگی جدید با قایق به استرالیا آمده بودند، نمایان می کرد.
سحر قاسمی ۹ ساله بود که خانواده اش از ایران گریختند.
از آنجا که آنها در سال ۲۰۱۳ با قایق وارد شدند، قوانین تأیید شده توسط دولت فدرال فعلی و سابق به این معنی است که آنها واجد شرایط اقامت دائم در استرالیا نیستند.
افرادی که ویزای بریجینگ دارند و بالای ۱۸ سال دارند، از حق تحصیل بی بهره هستند.
سحر می‌گوید خوش‌بینی بیش از حد نسبت به آینده دشوار بوده است.
آنها پنج سال را در نائورو در بازداشت گذراندند و سپس ویزای بریجینگ به آنها داده شد و دولت فدرال آنها را تشویق می کند در کشوری خارج از استرالیا مستقر شوند.
داستان او یکی از چندین مورد گنجانده شده در نمایشگاه کن لمبرت به نام استیسیس (Stasis) [به معنای حالت بی تحرکی یا برزخ] است که شامل ۱۰ پرتره از پناهندگان است که با همراهی صدا و مصاحبه ها و همچنین تصاویر بصری انتزاعی با استفاده از نقاط سفید در پس زمینه سیاه ایجاد شده است.
در این نمایشگاه با بکارگیری هنر چیدمان تعاملی امواج صوتی با استفاده از نقاط سفید متحرک در پس زمینه سیاه نمایش داده شده است.
یک کد QR در کنار هر قطعه، بیننده را به فیلم‌های ضبط‌شده با پناهندگان در نمایشگاه می‌برد.
کن لمبرت می گوید هنر می تواند راهی قدرتمند برای تغییر دیدگاه ها باشد.
آهنس کالاما، دبیر کل عفو بین‌الملل موافق است که تغییر لازم است.
او قصد دارد در طول سفر یک هفته‌ای خود درباره رویکرد استرالیا به برنامه برون مرزی خود با مسئولان دولتی صحبت کند.
این سازمان نگران است که این روش استرالیا باعث شود تا سایر کشورها اقدامات مشابهی را اتخاذ کنند.
این نمایشگاه تا ۱۲ می در گالری Verge سیدنی ادامه دارد.
