سایت بوج بیم (Budj Bim) در جنوب غرب ایالت ویکتوریا که باقیمانده های یک سیستم زیستی آبی متعلق به مردمان بومی استرالیا در آن واقع شده است، به دنبال تصمیم شورای جهانی یادمان ها و مکان ها (International council of Monuments and Sites) در پاریس، با ثبت شدن در فهرست میراث جهانی یونسکو تنها یک قدم فاصله دارد.
)، در این سایت که در چهل کیلومتری شمال پرتلند واقع شده است، شواهدی از وجود یک مزرعه بزرگ پرورش مارماهی های بزرگ و ماهی وجود دارد که حدود ۶۶۰۰ سال پیش ساخته شد.
در سال ۱۸۴۱ آگوستوس رابینسون (Augustus Robinson)، کاشف انگلیسی در یادداشت هایش نوشت: «بخش بسیار وسیعی از زمین کانال کشی شده و شبیه کار انسان های متمدن است. در بازدیدم دریافتم که ابورجینال ها آنها را ساخته اند با این هدف که مارماهی ها را به دام اندازند».
آقای رابینسون برآورد کرد که طول این سیستم کانال ها دو کیلومتر بود و در مساحتی برابر با شش هکتار گسترده شده بودند.
یافته های او چیزی نبود که ساکنان آن موقع مستعمرات دوست داشتند بشنوند. مستعمرات به دنبال برچیده شدن بساط مردمان بومی به اصطلاح خانه به دوش بودند و پذیرای شنیدن چنین چیزی نبودند که آنها را کشاورزان آن زمین ها می دانست. این شواهد یا به عنوان یک حقیقت نامطلوب، نادیده گرفته شد یا به حساب این گذاشته شد که توسط نژادی برتر که قبل از ابورجینال ها به استرالیا آمده بودند، ساخته شده بود. بدین ترتیب، ۱۳۵سال طول کشید تا دوباره توجه اروپایی ها به این سایت جلب شود.
مردم گوندیجمارا (Gunditjmara) در این منطقه مستقر شده و از سنگ های آتشفشانی اطراف برای ساخت تله برای ماهی ها، سدهای کوچک، برکه ها و مزرعه استفاده کردند. آنها مارماهی ها را دودی کرده و به عنوان غذا یا کالای مبادله ای از آن استفاده می کردند.
بر اساس اعلام سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO)، شواهد موجود از ساخت و ساز و پرورش ماهی در بوج بیم، درک و فرضیات معمول از نخستین مردمان استرالیا را به چالش می کشد، فرضیه ای که آنها را مردمی شکارچی می داند که در محیطی با منابع محدود زندگی می کردند.
اگر یونسکو، پیشنهاد شورای جهانی یادمان ها و مکان ها را بپذیرد، بوج بیم دومین سایت در ویکتوریا پس باغ های کارلتون (Carlton Gardens) و ساختمان رویال اکسبیشن (Royal Exhibition) خواهد بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار می گیرند. دو سایت قبلی در سال ۲۰۰۴ به این فهرست راه یافتند. علاوه بر این، این سایت، تنها سایت استرالیایی در فهرست خواهد بود که تنها به خاطر ارزشهای فرهنگی ابوریجینال ها به فهرست راه یافته است.
دیگر سایت های استرالیایی در فهرست یونسکو عبارتند از اپرا هاوس سیدنی، دیوار بزرگ مرجانی و پارک ملی کاکادو (Kakadu).
نامزدی این سایت در جلسه ماه جولای کمیته میراث جهانی به طور رسمی اعلام خواهد شد.
دولت ایالت ویکتوریا نیز متعهد خواهد شد که در بودجه ایالتی، مبلغ پنج میلیون دلار را برای ایجاد زیرساخت های گردشگری در منطقه بوج بیم در نظر بگیرد. این کار به این دلیل صورت می گیرد که پیشبینی می شود که به دلیل قرار گرفتن این منطقه در فهرست یونسکو، توجه جهانی به آن افزایش یافته و خیل گردشگران برای دیدن آن به منطقه سرازیر شوند.
مردم گوندیجمارا، سرزمین شان را با طراحی مهندسی سیستم پیچیده ای از سدها، کانال ها و دریاچه ها که از مواد آتشفشانی ساخته می شد، مدیریت می کردند.
گوین جنینگز (Gavin Jennings)، وزیر امور مردمان بومی، گفت: «بوج بیم یکی از مهمترین سایت های فرهنگی استرالیاست و حالا تنها یک قدم با ورود به فهرست میراث جهانی فاصله دارد».
او اضافه کرد: «ما به مردم گوندیجمارا کمک می کنیم که خودشان رهبری فرایند توسعه این چشم انداز را در دست بگیرند و آن را با دنیا تقسیم کنند».
