ساموا، جزیره ای واقع در منطقه پاسیفیک دارای فرهنگی غنی است.
اما علیرغم سنن قدیمی و تاریخی، این کشور از دیر باز با معضل خشونت های خانگی علیه زنان و دختران دست به گریبان بوده است.
سازمان زنان سازمان ملل به عنوان یکی از سازمان های زیر مجموعه سازمان ملل متحد در حال حاضر فعالیت های گسترده ای را به منظور توانمند سازی زنان در این کشور انجام می دهد. مسئولیتی که این سازمان، آن را به امید تغییر شرایط موجود در این کشور انجام می دهد.
میلای ماهوآهلا (Mele Mauala) هماهنگ کننده این سازمان در ساموا می گوید این تصور که مردان این حق را دارند تا زنان خود را برای تنبیه کردن، کتک بزنند همچنان در این کشور و به طور ویژه در روستاهای این کشور وجود دارد.
او می گوید: "در اکثر مواقع شما دختران جوانی را می بینید که به گونه ای بزرگ شده اند که باور دارند که اگر غذای مادران آنها بسوزد و یا اگر آنها کارهای خانه را انجام ندهند یا کار اشتباهی انجام دهند، مستحق تحمل چنین آزارهایی هستند. در نتیجه زمانی که قرار است تنبیهی صورت گیرد، این همان زمانی است که این عمل، امری مورد پذیرش نیز می باشد. و ما می خواهیم تا چنین رویکردی را تغییر بدهیم زیرا می خواهیم مردم از این واقعیت آگاه شوند که هیچ گونه خشونتی، پذیرفتنی نیست. و در نهایت، این هدف ما است".
به همین منظور سازمان زنان سازمان ملل متحد ضمن همکاری با اتحادیه راگبی ساموا در نظر دارد تا میزان آگاهی عمومی در این زمینه را ارتقا داده و به واسطه برگزاری دوره های آموزشی و تورنمنت های ورزشی سبب توانمند سازی زنان و دختران در این کشور شود.
این سازمان همچنین از طریق ویدئوهای آنلاین خود، با استفاده از بازیکنان نامدار ورزشی ساموایی سعی دارد تا پیام خود علیه خشونت های خانگی را به گوش جامعه ساموا برساند.
فیلوی انلیک (Filoi Eneliko) مربی اتحادیه راگبی ساموا می گوید از ورزش می توان به عنوان ابزاری برای دادن فرصت های بیشتر به زنان و دختران استفاده کرد.
او می گوید: "بازیکنان زیادی هستند که من با آنها کار کرده ام که به نظر می رسد با شوهران و یا دوست پسرهای پیشین خود مشکل دارند. مشکلات زیادی از این دست وجود دارد. اما برگزاری این نوع تورنمنت ها به آنها این امکان را می دهد تا به مردان ثابت کنند که آنها می توانند از آنها جدا شوند. اینکه آنها می توانند هر کاری را که دلشان می خواهد بکنند. آنها رئیس این زنان و دختران نیستند. آنها می توانند هر کاری را دلشان می خواهد بکنند".
او می گوید این امر در واقع امکان بسیار خوبی را برای آموزش پسران نیز فراهم نموده است به گونه ای که اطمینان حاصل شود که نسل آینده مردان ساموایی نیز بخشی از این راهکار باشند.
او می گوید: "آنها را تشویق می کنیم و به آنها می آموزیم که وقتی بزرگ شدند، چه کار کنند. این کار درستی نیست که وقتی بزرگ شدند، زنان خود را کتک بزنند. ما همچنین این فرصت را در اختیار آنها قرار می دهیم تا این پیام را به گوش دیگران برسانند که کتک زدن زنان اصلا کار درستی نیست".
اما خشونت های خانگی و خانوادگی مشکلی است که صرفا به ساموا محدود نمی شود. این معضل در سرتاسر منطقه پاسیفیک وجود دارد.
نظرسنجی های اخیری که انجام گرفته نشانگر آن است که بیش از شصت درصد از زنان این منطقه این گونه خشونت ها را یا از طرف شریک زندگی خود و یا از طرف یکی از اعضای خانواده خود تجربه کرده اند.
و این در حالی است که دولت استرالیا قبل از سفر اخیر مالکوم ترنبل نخست وزیر این کشور به ساموا برای حضور در انجمن جزایر مستقر در منطقه پاسیفیک توافقی را به ارزش بیست میلیون دلار به منظور کمک به مبارزه با این مشکل به امضا رساند.
این توافق که با اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد صورت گرفته در نظر دارد تا بر تلاش ها برای پیشگیری از خشونت های خانگی و مبارزه با ریشه های اصلی آن شدت بخشد.
استرالیا وعده داده تا به عنوان بخشی از این توافق، مبلغ شش و نیم میلیون دلار به منظور کمک به کشورهایی مانند ساموا، فیجی، پاپوانیوگینی، تونگا، وانواتو و چند کشور دیگر پرداخت کند.
خانم کونچیتا فیراوانتی ولز (Concetta Fierravanti-Wells) وزیر توسعه بین المللی استرالیا می گوید متاسفانه این مشکل در منطقه پاسیفیک بسیار جدی است.
او می گوید: "این پدیده ترکیبی است از فرهنگ؛ ترکیبی از مشکلات مربوط به توسعه و ترکیبی از مشکلاتی که منجر به ایجاد سطوح بسیار بالایی از خشونت های خانگی در جهان شده است. فعالیت ما در این فضا و فعالیت ما با زنان، توانمند سازی زنان است. کارهای زیادی توسط زنان در بخش کشاورزی انجام شده است. ما سعی می کنیم تا به طور ویژه به زنان کمک کنیم. تا آنها را توانمند کنیم. به آنها کمک کنیم تا کسب و کاری را آغاز کنند. به آنها در خصوص این گونه چیزها کمک کنیم و به خانواده ها و به جوامع آنها کمک کنیم".
و این در حالی است که میلای ماهوآهلا نیز می گوید تمرکز اصلی بر روی موضوع پیشگیری از وقوع این گونه مشکلات قرار گرفته است و اینکه به زنان، قبل از آنکه توسط شریک زندگی شان و یا اعضای خانواده مورد آزار و اذیت قرار گیرند، کمک کنیم.
او می گوید: "پیشگیری در شمار موضوعاتی است که هیچگاه پیشتر بودجه ای به آن در منطقه پاسیفیک اختصاص داده نشده است. دلیل اصلی این امر این است که ارائه کنندگان خدمات از این نکته اطمینان حاصل کنند که از زنان در این خصوص محافظت انجام خواهد شد. در نتیجه، پیشگیری در واقع به معنای رسیدگی کردن به ریشه اصلی این مشکل است. این امر در واقع قلب و روح اصلی ماهیت وجودی خشونت های مبتنی بر جنسیت افراد است. پیشگیری به معنای آن است که ما دیگر در انتهای راه نیازی به روبرو شدن با این مشکل نخواهیم داشت چرا که از آغاز آن از ابتدا پیشگیری شده است".
مطالب بیشتر:
آیا فشار مهاجرت خشونت های خانگی را تشدید می کند
