Κοντά στο λιμάνι της Μελβούρνης, εκεί όπου τα καράβια «ξεφόρτωναν» πριν δεκατίες δεκάδες χιλιάδες Έλληνες μετανάστες, υπάρχει ένας μικρός ελαιώνας που δημιουργήθηκε χάρη στο μεράκι ενός ομογενή.
Πρόκειται για μια δημοτική έκταση στο προάστιο Middle Park, κοντά στο σπίτι του Γιάννη Φετέκα, ο οποίος μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1968 από ένα χωριό κοντά στην Κατερίνη.
Από εκεί θυμάται ξεκίνησε η αγάπη του για το εμβληματικό ελαιόδεντρο, ακολουθώντας το παράδειγμα των παππούδων του που καλλιεργούσαν ελιές μέσα στα αμπέλια.
Μιλώντας στο SBS Greek, ο κ. Φετέκας περιγράφει τον υπαίθριο χώρο πρασίνου της γειτονιάς του ως «άδειο» όταν πρωτοβρέθηκε εκεί πριν 24 χρόνια.
«Είχε μόνο ένα πλατάνι. Επειδή μου άρεσαν οι ελιές και έφυγα από την πατρίδα, λέω αφού είναι ‘άδειο’ να φυτέψω ελιές».
Και έτσι έπραξε, χωρίς όπως εξηγεί εκείνη την εποχή, μέσα του ’90, να συναντά αντιδράσεις από τις δημοτικές αρχές.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ
Στην Κρήτη η αρχαιότερη ελιά στον κόσμο
Για την ακρίβεια, ο ίδιος είχε συνομιλήσει με υπαλλήλους του δήμου που επιχείρησαν να ξαναφυτέψουν το μοναδικό πλατάνι που βρισκόταν εκεί και είχε ξεραθεί.
«Τους είπα θέλει νερό και προσοχή ωσότου ‘πιάσει’. Δεν ερχόντουσαν όμως και πραγματικά μετά από έναν χρόνο το δέντρο ‘πήρε την κάτω βόλτα’».
Με το δέντρο πλέον νεκρό, ο κ. Φετέκας πήρε την πρωτοβουλία να το αντικαταστήσει και αυτό με ένα ελαιόδεντρο.
Και από τότε συνεχίζει μέχρι σήμερα ως άτυπος «επιστάτης» του μικρού ελαιώνα που έχει γίνει αξιοθέατο.
«Εγώ τα ποτίζω, εγώ τους ρίχνω κοπριά, εγώ κόβω το χόρτο, αυτή την έκταση της γης την περιποιούμαι [...] Τώρα περνάει ο κόσμος και λένε ‘α τί όμορφο μέρος, λες και είμαι σε ελαιώνα στην επαρχία’».
Πατήστε play στην κεντρική φωτογραφία για να ακούσετε το podcast.
