Πόσο μας κοστίζει το κλείσιμο των συνόρων;

Sydney International Airport.

Sydney International Airport. Source: AAP Image/Dan Himbrechts

Get the SBS Audio app

Other ways to listen

Tα διεθνή σύνορα της Αυστραλίας παραμένουν κλειστά από το Μάρτιο του 2020. Ως αποτέλεσμα, η μεταναστευτική ροή, η οποία έχει θετικό αντίκτυπο στην οικονομία της χώρας, έχει εκμηδενιστεί και οι συνέπειες έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται αντιληπτές. Παράλληλα, τα έσοδα από τους επισκέπτες από το εξωτερικό βρίσκονται για δεύτερο χρονιά στο μηδέν.


Η πιο απαισιόδοξη εκτίμηση για το άνοιγμα των διεθνών συνόρων της Αυστραλίας είναι για τα μέσα στο 2022. Η εκτίμηση, όπως αυτή καταγράφηκε στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό του Μαΐου, κάνει λόγο για άρση των μέτρων προς το τέλος της χρονιάς. 

Όπως και να ‘χει, οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Αυστραλία, έχει ήδη εισέλθει σε περίοδο εμπορικού προστατευτισμού. 
Οι παρενέργειες στην οικονομία αφορούν πρωτίστως στην αγορά εργασίας και ο οικονομολόγος Σαούλ Εσλέικ, μιλώντας στο ABC, είπε ότι η νέα αυτή μορφή προστατευτισμού δεν είναι χρήσιμη για τη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της Αυστραλίας.

«Αν οι Αυστραλοί μπορούσαν να ταξιδεύουν θα δαπανούσαν 50 δισεκατομμύρια δολάρια στο εξωτερικό».

«Τώρα αυτό το ποσό το δαπανούν για αγορές και ανακαινίσεις ακινήτων, αγορές οικιακού εξοπλισμού, και άλλες αγορές».

«Αυτό ενισχύει την οικονομία και βοηθά στο άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας».

Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι μικρότερο εργατικό δυναμικό συναγωνίζεται για τις θέσεις εργασίας, εξηγεί ο κ. Εσλέικ.  

Δηλαδή, στην δεκαετία από το 2010 ώς το 2020, κάθε μήνα 26,000 άτομα μετανάστευσαν ή επέστρεψαν στην Αυστραλία και ήταν απαραίτητο να ανοίξουν 16,000 θέσεις εργασίας τον μήνα για να παραμέινει η ανεργία σε χαμηλά επίπεδα.

Αλλά με το κλείσιμο των συνόρων αυτό άλλαξε.
Λιγότερα από 10.000 άτομα φτάνουν στην χώρα κάθε μήνα, που σημαίνει ότι χρειάζονται μόνο 6000 νέες θέσεις εργασίας.

Και αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό πολιτικής προστατευτισμού, η οποία ίσχυε στην Αυστραλία από την αρχή του 20ού αιώνα ώς το 1990.

Δηλαδή η κυβέρνηση καλούσε τους Αυστραλούς να αγοράζουν μόνο Αυστραλιανά προϊόντα, και αν ήθελαν να αγοράσουν αμερικανικά, ασιάτικα ή ευρωπαϊκά θα έπρεπε να τα πληρώσουν ακριβότερα.

Αυτό μεν βοήθησε στον να ανοίξουν εργοστάσια και να θέσεις εργασίας, αλλά, όπως λέει ο οικονομολόγος Σαούλ Εσλέικ, αυτό οδήγησε σε μια οικονομία μιας τριτοκοσμικής «Δημοκρατίας της Μπανανίας», όπως είχε χαρακτηρίσει την αυστραλιανή οικονομία και κατ’ επέκταση, και τον τρόπο ζωής των Αυστραλών, ο τέως υπουργός Οικονομίας, Πωλ Κίτινγκ τον Μάιο του 1984 σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.
Οι επικριτές της πολιτικής κλεισίματος των συνόρων υποστηρίζουν ότι θα προκαλέσει μακροχρόνια ζημία στην οικονομία, ενώ υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο Αυστραλοί ζούσαν στο εξωτερικό πριν την έναρξη της πανδημίας.

Πρόκειται για ένα τμήμα του πληθυσμού που σε μεγάλο βαθμό είναι πολύ μορφωμένο, έχει ειδίκευση και μετακινείται έυκολα, δηλαδή αν υπάρχουν οι κατάλληλες ευκαιρίες απασχόλησης θα μπορούσε να επσιτρέψει στην Αυστραλία.

Μεγάλο πλήγμα έχουν υποστεί ήδη ο τουρισμός και η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μεταναστευτικό πρόγραμμα  της Αυστραλίας, βασίστηκε στην εισροή εργατών εξαιτίας της έλλειψης δεξιοτήτων και σ’ αυτήν στηρίχτηκε η αύξηση του πληθυσμού της χώρας. 

Η εταιρία μελετών Ernst and Young, εκτιμά ότι η οικονομία της Αυστραλίας χάνει 7,6 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα από τα κλειστά σύνορα.

Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων από το Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ ζήτησε να τεθεί σε εφαρμογή σχέδιο εξόδου από την πολιτική αυτή.

Σε πρόσφατη έκθεσή τους, αναφέρουν ότι το κόστος από το σφράγισμα των συνόρων «είναι υπερβολικά μεγάλο».

Πατήστε Play στην κεντρική φωτογραφία για να ακούσετε την Οικονομική Αναφορά της εβδομάδας (29.07.2021) 

 


Share