Ήταν 24 ετών και Δεκέμβριος του 1955 όταν ξεκίνησε το ταξίδι της, η κ. Ναυσικά Χουσάκου-Τσέρλεστον από την Ελλάδα για την Αυστραλία. Στις 8 του Γενάρη του 1956 "πάτησε" το πόδι της στην Αυστραλία.
«Ερχόμασταν περίπου 600 αρραβωνιασμένες και 200 λεύτερες. Μες στις λεύτερες ήμουν κι εγώ», είπε στο SBS Greek.
Ο μελλοντικός σύζυγος της κ. Χουσάκου ήταν ήδη πέντε χρόνια στην Αυστραλία.
«Τον άνδρα μου τον λέγανε Χρήστο. Αλλά δεν μου άρεσε να τον αποκαλώ "άντρα μου" και τον έλεγα "Μίστερ Λαβ" ("Mister Love"). Και του έμεινε έτσι το όνομα. Είχε έρθει εδώ ως φοιτητής, να σπουδάσει».
Οι τρεις όροι
Ο Γενάρης είναι περίοδος διακοπών για τους Αυστραλούς και πολλοί ανύπαντροι Ελληνες νέοι, στις δεκαετίες του '50 και του '60 κατέβαιναν στο λιμάνι Princes Pier όπου αγκυροβολούσαν τα μεταναστευτικά καράβια είτε για να συναντήσουν γνωστούς και συγγενείς, είτε να γνωρίζουν την νύφη τους (το προξενιό τους, δηλαδή) είτε για να βρουν, αν στεκόταν τυχεροί, το κορίτσι που θα παντρευόταν.
Η κ. Χουσάκου είχε και μια "τρέλα" όταν αποφάσισε να έρθει στην Αυστραλία:
«Ήθελα ο άνδρας που θα παντρευόμουν εδώ να είναι πέντε χρόνια στην Αυστραλία, να είναι τελειόφοιτος Γυμνασίου και να έχει αυτοκίνητο».
«Ο άνδρας μου κατέβηκε στο Port Melbourne για να βρει γυναίκα και βρήκε μένα», λέει στο SBS Greek η κ.Χουσάκου.
Όταν ήταν ακόμα πάνω στο καράβι, όταν αυτό έφτασε στο Port Melbourne, το βλέμμα της συναντήθηκε με εκείνο του μελλοντικού της συζύγου. Και τότε συμβαίνει το εξής ρομαντικό:
«Μου πετάει μια σοκολάτα και την πήρα. Αυτό ήταν».
Ο αδερφός της ζούσε ήδη στη Μελβούρνη και το λογοδόσιμο έγινε στο σπίτι του.
«Ο Χρήστος ήρθε στο σπίτι και με ζήτησε από τον αδερφό μου και μέσα σε μια βδομάδα δώσαμε λόγο».
Το ταξίδι στο καράβι
Το ταξίδι για την Αυστραλία διήρκησε τέσσερις εβδομάδες και η κ. Χουσάκου είχε 200 Σπαρτιάτες για συνταξιδιώτες, μεταξύ των οποίων και διάφορα ξαδέρφια της.
Το πλοίο αγκυροβόλησε πρώτα στην Πέρθη. Ένας συγχωριανός της, ο κ. Γιάννης, ζούσε ήδη στην πόλη και κατέβηκε στο λιμάνι του Freemantle για να δει τους γνωστούς του.
«Μες στο πλοίο δεν είχαμε νερό και διψούσαμε. Καθώς το πλοίο έκανε στάση για να πάρει προμήθειες, ο Γιάννης μάς πήγε για καφέ.
«Αλλά εμείς θέλαμε νερό γιατί διψούσαμε. Και μας είπε: "Δεν δίνουν νερό εδώ στην Αυστραλία". Και του είπα: "Δεν έχει νερό η Αυστραλία". Ο φουκαριάρης εννοούσε ότι δεν είναι εδώ όπως στην Ελλάδα, που όταν παραγγέλνεις καφέ σου φέρνουν και νερό».
Το νούμερο 19 και τα πρώτα χρόνια
Η κ. Χουσάκου δεν δυσκολεύτηκε να βρει τη σειρά της στην Αυστραλία. Αρραβωνιάστηκε τον κ. Χρήστο στις 19 Γενάρη του 1956 και τον παντρεύτηκε στις 19 του Μάη. Στις 19 Νοεμβρίου του 1958 έφερε στον κόσμο την κόρη της!
«Ο άνδρας μου ήξερε τα εγγλέζικα γιατί ήταν φοιτητής και είχε αυτοκίνητο και περνούσαμε ωραία.
Ωστόσο, όπως λέει η ίδια «μας ζήλεψε ο Θεός και μου πήρε το παιδί».
Πέρασαν 30 χρόνια από τότε που έφυγε από την Ελλάδα για να επιστρέψει, ως τουρίστρια.
«Πήγαμε το 1985 στην Ελλάδα και το 1995 γυρίσαμε όλη την Ευρώπη, την Κύπρο και τα Ιεροσόλυμα».
Δεν μετάνοιωσε ποτέ που μετανάστευσε στην Αυστραλία και είναι ευτυχισμένη.
Πατήστε Play στην κεντρική φωτογραφία για να ακούσετε τη συνέντευξη
[Σημείωση: Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις αρχές Μαρτίου και πριν την επιβολή των περιορισμών εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού].
