Ο κ. Θεοφάνους, υπογράμμισε την ανάγκη ανάδειξης ενός νέου αφηγήματος από ελληνοκυπριακής και ελληνικής πλευράς, καθώς σημείωσε την εντύπωση που επικρατεί σε ορισμένους διεθνείς κύκλους, ότι «οι ελληνοκύπριοι ξέρουν τι δε θέλουν, αλλά, δεν ξέρουν τι θέλουν», όπως τόνισε χαρακτηριστικά.
Άσκησε κριτική στους πολιτικούς χειρισμούς του Κυπριακού, όλα αυτά τα χρόνια, εκτιμώντας, ότι «εκ του αποτελέσματος» έχουν αποτύχει.
Επιπλέον, σημείωσε και την πολιτική διάσταση απόψεων, που επικρατεί αφαιρώντας τη δυνατότητα εκπομπής, «προς τα έξω», ενός ενιαίου και πολιτικού μηνύματος.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, ο κ. Θοεφάνους, σημείωσε ότι πριν από λίγους μήνες κατέθεσε μια σχετική πρόταση, με τίτλο «Τι κάνουμε μετά την πενταμερή, και η πρόταση για ένα φυσιολογικό κράτος:
«Είναι κατευθυντήριες γραμμές για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, και ταυτόχρονα, υπάρχει η εισήγηση για μια εξελικτική διαδικασία… υπογραμμίζω, ότι είναι αδύνατο, μετά από τόσα χρόνια, να βρεθεί μια λύση, και να πάμε, από τη μια μέρα στην άλλη, σε 24 ώρες. Άρα, είναι σημαντικό, να υπάρξει μια εξελικτική προσέγγιση, η οποία να περιλαμβάνει και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Αν υπάρχει, η ανάλογη βούληση, από την άλλη πλευρά, είναι δυνατόν, να προχωρήσουμε… για παράδειγμα, ας προχωρήσουμε σε συνεκμετάλλευση ενεργειακών πόρων, από τώρα, αλλά με την προϋπόθεση, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας – Τουρκίας.»
Ο κ. Θεοφάνους, σημείωσε ότι μια τέτοια πρόταση θα ετύγχανε και της θετικής αποδοχής της ΕΕ, και εν γένει του διεθνούς παράγοντα.
Επιπρόσθετα, ο κ. Θεοφάνους, ερωτήθηκε και κατά πόσο οι πρόσφατες τουρκικές προκλητικές ενέργειες στο Βαρώσι, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ταφόπλακα της οποιασδήποτε προσπάθειας εύρεσης λύσης στο Κυπριακό.
