انتخاب از بین این دو نفر برای بسیاری‌ها آسان است، اما برای برخی‌ها چندان آسانی ندارد. تماشای رهبران سیاسی در جریان جلسات پرسش‌وپاسخ مجلس و در نشست‌های خبری اطلاعات کمی درباره ویژگی‌های شخصیتی و تجربیاتی که آن‌ها را شکل داده‌اند، به دست می‌دهند.
از برخی جهات، آقایان موریسن و البنیزی بی‌شباهت به هم نیستند. هر دو مردان سفیدپوست آسترالیایی در دهه پنجم عمرشان هستند که دوران کودکی خود را در دهه ۱۹۷۰ در سیدنی گذرانده‌اند. هر دو با باورهای مسیحی بزرگ شده‌اند، هر دو مدرک اقتصاد دارند و هر دو طرفدار پرشور لیگ ملی راگبی هستند.
اما شباهت‌ها در همین‌جا خاتمه می‌یابند. پس ما واقعاً در مورد این دو مرد که برای به دست آوردن زمام رهبری کشور رقابت می‌کنند، چه می‌دانیم؟
Source: SBS
اسکات موریسن
اگرچه اسکات موریسن از حوزه انتخاباتی کوک در جنوب سیدنی نمایندگی می‌کند، اما ریشه‌های او بیشتر در حومه‌های شرقی ثروتمندنشین شهر است. او یکی از دو فرزند یک خانواده مسیحی پروتستان مشایخی (پرسبیتاری) است که در ناحیه ساحلی برونته شد. خانواده خود آقای موریسن از جهاتی آیینه خانواده پدری اوست.
پدرش جان یک مرد جاافتاده در سیاست محلی بود. او هم به عنوان یک افسر پولیس کار کرد و تا رتبه بازرس ارشد بالا رفت و هم یک سیاست‌مدار مستقل بود که ۱۶ را در شورای شهر محل خدمت کرد و یک دوره را هم متصدی کرسی شهرداری ویورلی بود.
آقای موریسن از آوان جوانی، از طریق نقش بازی کردن در تبلیغات تلویزیونی و توزیع برگه‌های «نحوه رای دادن» برای کمک به پیروزی پدرش در انتخابات شورای شهر، با ارزش قرار گرفتن در کانون توجه مردمی آشنا شد.
او از تربیت ممتازی برخوردار بود؛ به مکتب پسرانه سیدنی رفت و سپس وارد دانشگاه نیوساوت‌ولز شد و در رشته جغرافیای اقتصادی تحصیل کرد و در پایان‌نامه خود به تجزیه و تحلیل جمعیتی مجامع برادران مسیحی در سیدنی پرداخت.
او در تمام زندگی خود به‌شدت درگیر کلیسا بوده است و در همان‌جا بود که در ۱۶ سالگی با همسرش جنی وارن آشنا شد. این دو در سال ۱۹۹۰، زمانی که آقای موریسن تنها ۲۱ سال داشت، با هم ازدواج کردند و حاصل این ازدواج دو دختر است که در یک مکتب خصوصی باپتیست آموزش می‌بینند.
آقای موریسن گفته معروفی دارد که فرزندانش را به مکتب خصوصی می‌فرستد چون نمی‌خواهد «ارزش‌های دیگران» بر آن‌ها تحمیل شوند. او باری به آلن جونز، گرداننده تلویزیون، گفت که نصاب درسی حاوی مطالبی در مورد جنسیت به‌شدت آزارش می‌دهد و مکاتب دولتی باید روی «چیزهایی چون آموزش ریاضیات و علوم» متمرکز باشند.
محافظه‌کاری دینی و اجتماعی
آقای موریسن شغل حرفه‌ای خود را از نهادهای صنعتی، از جمله 'شورای املاک آسترالیا' آغاز کرد. اما این صنعت گردشگری بود که او را به شهرت رساند. او در سال ۲۰۰۴ مدیرعامل سازمان دولتی 'توریسم آسترالیا' شد و در آن‌جا ویدیوی تبلیغاتی موفق «در کدام جهنمی هستی؟» (Where the bloody hell are you?) تحت نظارت و رهبری او پخش شد.
بعد مدتی کوتاهی را در سمت مدیریت ایالتی حزب لیبرال گذراند و پس از آن در انتخابات فدرال ۲۰۰۷ از حوزه انتخاباتی کوک وارد مجلس شد.
آقای موریسن قبل از این‌که به کرسی رهبری لیبرال تکیه بزند، در سمت‌های وزارت خزانه‌داری، وزارت خدمات اجتماعی و وزارت مهاجرت و محافظت مرزی کار کرده است.
او در اولین سخنرانی‌اش در پارلمان خود را یک میانه‌رو معرفی کرد، اما به نظر می‌رسد از آن زمان به بعد به سمت راست پیچیده و اکنون جناح راست میانه حزب لیبرال را رهبری می‌کند.
او در زمان تصدی وزارت مهاجرت و محافظت مرزی در سال ۲۰۱۳ 'عملیات مرزهای مستقل' را توسط ارتش برای «توقف قایق‌های» پناهجویان راه‌اندازی و رهبری کرد. او که یک مسیحی پنطیکاستی و محافظه‌کار اجتماعی است، همچنین یکی از مخالفان برجسته قانونی‌سازی ازدواج همجنس‌گرایان بود، هرچند که در دسامبر ۲۰۱۷ از رای دادن به لایحه پیشنهادهای در مجلس نمایندگان خودداری کرد. او همچنین با قانونی‌سازی مرگ خودخواسته (اتانازی) و خودکشی کمکی ابراز مخالفت کرده و دیدگاه خود در مورد سقط جنین را «محافظه‌کار» توصیف کرده است. او همچنین یکی از حامیان سلطنت مشروطه در آسترالیاست.
آقای موریسن همواره از صنعت سوخت فسیلی آسترالیا حمایت کرده است. یکی از لحظات ماندگار او در مجلس نمایندگان آسترالیا در سال ۲۰۱۷ هنگامی رقم خورد که تکه‌ای از زغال سنگ را در دست گرفت و خطاب به نمایندگان مخالف حکومت: «این زغال سنگ است، نترسید، هراس نداشته باشید، به شما آسیب نمی‌زند.» او در سال ۲۰۲۱ در اجلاس اقلیمی گلاسکو که به رهبری ایالات متحده امریکا برگزار شده بود، برخلاف سایر رهبران جهان از تعهد به صفر کردن گازهای گلخانه‌ای یا سایر اهداف اقلیمی خودداری کرد. او گفته است که معتقد است نیروهای بازار آزاد، و نه مقررات دولتی، می‌توانند مشکل تغییرات اقلیمی را حل کنند.
آقای موریسن پس از یک چالش رهبری علیه نخست‌وزیر وقت مالکوم ترنبول زمام رهبری حزب لیبرال را بر عهده گرفت و در ۲۴ام آگست سال ۲۰۱۸ به عنوان ۳۰مین نخست‌وزیر آسترالیا سوگند خورد. او سپس ائتلاف لیبرال-نشنال را در انتخابات ۲۰۱۹ علیه حزب کارگر به رهبری بیل شورتن به پیروزی رساند.
آقای موریسن از حامیان پرشور تیم شارک‌های کرونالا در لیگ ملی راگبی است.
آنتونی البنیزی
آنتونی البنیزی توسط یک مادر مجرد در خانه‌های مربوط به شورای شهر در غرب سیدنی بزرگ شد. رهبر اپوزیسیون که در یک خانواده فقیر و در تنگدستی بزرگ شده است، می‌گوید که این تجربه و عزم مادرش جهت ساختن یک زندگی بهتر برای پسرش بود که ارزش‌هایی چون عدالت اجتماعی و انصاف را در او نهادینه ساخت.
مادر او همچنین بیشتر عمر خود را به کمک مستمری معلولیت به دلیل ابتلا به آرتریت (التهاب مفصلی) فلج‌کننده زندی گرد و به همین سبب آقای البنیزی یکی از حامیان پرشور حقوق رفاهی دولتی است.
آقای البنیزی در سخنرانی آغاز کارزار انتخاباتی خود گفت: «من ارزش یک دالر را آموختم، اهمیت استقامت را یاد گرفتم. اما در مورد قدرت جامعه و قدرت دولت برای ایجاد تغییر در زندگی مردم نیز آموختم.»
آقای البنیزی اولین فرد در خانواده خود بود که مکتب را تمام کرد، چه رسد به دانشگاه. او از کالج پسرانه کلیسای جامع سنت مری در مرکز شهر سیدنی فارغ گردید و سپس برای تحصیل در رشته اقتصاد وارد دانشگاه سیدنی شد.
او در طول سال‌های دانشگاه در چندین شغل کار کرد و وارد شورای نمایندگی دانشجویان شد. همچنین در همان دوران دانشجویی به حزب کارگر پیوست.
آقای البنیزی در دهه ۱۹۸۰ با همسر آینده خود کارمل تبوت در تشکیلات جوانان کارگر آشنا شد. حاصل این ازدواج، قبل از این‌که در سال ۲۰۱۹ از هم جدا شوند، یک فرزند پسر بوده است.
ترقی‌خواه چپ‌گرا
آقای البنیزی در ۲۸ سالگی به نمایندگی از جامعه‌ای که در دامن آن بزرگ شده بود، وارد پارلمان فدرال شد. او از سال ۱۹۹۶ بدین‌سو از حوزه گریندلر واقع در غرب سیدنی در مجلس نمایندگی می‌کند.
او در سال ۲۰۰۱ وارد کابینه سایه حزب کارگر شد و از آن زمان به بعد چندین سمت وزارت را پیش برده است که از جمله می‌توان به وزیر زیرساخت، وزیر سایه در امور محیط زیست و معاونت نخست‌وزیری اشاره کرد. او همواره در جناح چپ حزب خود بوده و دیدگاه‌های خود را «ترقی‌خواهانه» توصیف می‌کند.
آقای البنیزی که یکی از حامیان پرشور حقوق دگرباشان جنسی است، چهار بار لایحه‌ای را برای اعطای مزایای بازنشستگی مشابه به زوج‌های همجنس‌گرا به مجلس معرفی کرد تا این‌که در نهایت در دوران حکومت کیوین راد در سال ۲۰۰۷ آن را به تصویب رساند. او متعاقباً توجه خود را به مبارزه برای قانونی شدن ازدواج همجنس‌گرایان معطوف کرد و در سال ۲۰۱۷ از لایحه ازدواج همجنس‌گرایان در مجلس حمایت کرد.
او خود را یک کاتولیک غیرعملی توصیف کرده و طرفدار سقط جنین و قانونی کردن مرگ خودخواسته است. او همچنین یک جمهوری‌خواه است و مخالفت خود را با سیاست دولت مبنی بر امتناع از پذیرش پناهجویانی که با قایق به آسترالیا می‌رسند، ابراز کرده است.
او علاقه زیادی به مسایل مربوط به تغییرات اقلیمی دارد. او پس از آن‌که در سال ۲۰۰۶ وزیر محیط زیست در کابینه سایه حزب کارگر شد، طرح تغییرات اقلیمی حزب کارگر را توسعه داد. امروز او از صفر کردن آلودگی تا سال ۲۰۵۰ حمایت می‌کند و گفته است که می‌خواهد از پتانسیل اقتصادی انرژی‌های تجدیدپذیر برای کاهش ۴۳ درصد گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ استفاده کند.
آقای البنیزی گفته است که افتخارآمیزترین روزش به عنوان یک نماینده مجلس، روزی بود که کیوین راد، نخست‌وزیر وقت، عذرخواهی ملی را از نسل‌های دزدیده شده بومیان در سال ۲۰۰۸ ایراد کرد.
پس از شکست حزب کارگر در انتخابات فدرال ۲۰۱۹ و به تعقیب آن استعفای آقای شورتن از سمت رهبری، آقای البنیزی به عنوان تنها نامزد به رهبری حزب کارگر و رهبری اپوزیسیون رسید.
آقای البنیزی از حامیان پرشور تیم رابیتوز جنوب سیدنی در لیگ ملی راگبی است.
