الکس هاوک، وزیر مهاجرت آسترالیا، بعدازظهر دیروز (جمعه، ۲۱ جنوری) در اعلامیه‌ای گفت که آسترالیا تعهد خود به اتباع آسیب‌پذیر افغانستان را افزایش داده است.
با این حال، گروه‌های مدافع پناهندگان به این اعلام برچسب «گمراه‌کننده» زده و گفته‌اند که حکومت هیچ جایگاه جدیدی به برنامه‌های بشردوستانه یا خانوادگی اضافه نکرده و از سهمیه‌های موجود این برنامه‌ها استفاده می‌کند.
آقای هاوک گفته است که این ۱۵ هزار ویزه شامل ۱۰ هزار جایگاه برای اتباع افغانستان در قالب برنامه بشردوستانه آسترالیا و حداقل پنج هزار جایگاه در چارچوب برنامه اتحاد مجدد خانواده است.
آقای هاوک گفته است: «جنگ افغانستان طولانی‌ترین جنگ آسترالیا بود و پذیرش بشردوستانه با این حجم نشان‌دهنده همین موضوع است. تعهد ما به پناهندگان افغان تنها از پذیرش بشردوستانه ما از سوریه و عراق کمتر است.»
«حکومت به نظارت بر ارقام درخواست‌های رسیدگی شده ادامه می‌دهد و این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که در سال‌های آینده این برنامه را بزرگ‌تر کند.»
وزیر مهاجرت گفته است که از زمان سقوط افغانستان به دست طالبان تعداد «بی‌سابقه‌ای» از افغان‌ها برای دریافت ویزه بشردوستانه آسترالیا درخواست داده‌اند.
صحنه‌ای از لحظه پرواز یک هواپیمای نظامی آمریکا از میدان هوایی کابل در روزهای نخست سقوط افغانستان به دست طالبان Source: Verified UGC/AAP
بر بنیاد آمار وزارت داخله، بیش از ۱۴۵ هزار شهروند افغانستان در قالب بیش از ۳۲ هزار و ۵۰۰ تقاضانامه برای ویزه بشردوستانه آسترالیا درخواست داده‌اند.
آقای هاوک افزوده است: «با اذعان به این حجم درخواست، و در حمایت از این تعهد خاص ویزه، تیم‌های اختصاصی در وزارت امور داخله ایجاد شده‌اند تا این درخواست‌ها را با اولویت بررسی کنند.»
حکومت گفته است که در اعطای این ویزه‌ها به کارکنان محلی پیشین آسترالیا و اعضای نزدیک خانواده آن‌ها، دارندگان ویزه پناهندگی اضطراری (زیرکلاس ۴۴۹) و اعضای خانواده شان، افراد دارنده پیوندهای پایدار با آسترالیا و گروه‌هایی چون زنان و دختران، اقلیت‌های قومی، دگرباشان جنسی و سایر اقلیت‌های شناخته شده اولویت می‌دهد.
حکومت آسترالیا در ابتدای سقوط افغانستان در ماه آگست سال گذشته خود به اتباع افغانستان اختصاص داده بود.
حکومت تنها چند ساعت بعد از انتشار یک گزارش پارلمانی که در آن به اشتباهات آشکار خروج آسترالیا از افغانستان پرداخته شده، این اعلامیه را صادر کرد. در این گزارش پارلمانی گفته شده که نارسایی‌های ارتباطی و برنامه‌ریزی کوته‌بینانه منجر به محروم شدن افغان‌های نیازمند کمک شده‌اند.
یکی از هشت توصیه این گزارش به حکومت این است که باید تمام تلاش خود را برای نهایی‌سازی درخواست‌های ویزه افغان‌ها، به ویژه همکاران پیشین ارتش، به کار بندد.
در گزارش آمده است: «زمانی که جان افراد به معنای واقعی کلمه در خطر است، هیچ بهانه‌ای برای تأخیرهای بروکراتیک وجود ندارد.»
از سوی دیگر، اعلامیه حکومت با انتقادهای شدیدی از سوی گروه‌های مدافع پناهندگان روبه‌رو شده است.
سارا دیل، وکیل ارشد مرکز خدمات مشاوره و مددکاری اجتماعی پناهندگان (RACS) آن را «فربیکارانه» و «گمراه‌کننده» خواند و گفت که حکومت هیچ جایگاه جدیدی را به سهمیه‌های موجود در برنامه‌های بشردوستانه و خانواده اضافه نکرده است.
او از حکومت فدرال خواست که ۲۰ هزار جایگاه را خارج از سهمیه سالانه ۱۳ هزار و ۷۵۰ نفری برنامه بشردوستانه به اتباع افغانستان اختصاص دهد.
'کمپین اقدام برای افغانستان' که از سوی 'شبکه حمایتی افغانستان-آسترالیا' رهبری می‌شود، گفت که در اعلامیه آقای هاوک هیچ اشاره‌ای به افغان‌های دارنده ویزه‌های موقت در آسترالیا و بازبینی سیاستی که صدها پناهنده افغان ساکن اندونیزیا را از آمدن به آسترالیا منع می‌کند، نشده است.
برات علی باتور، عکاس سرشناس هزاره آسترالیایی و هماهنگ کننده مرکز منابع پناهجویان (ASRC) اعلامیه آقای هاوک را «توهین‌آمیز» توصیف کرد و گفت که آسترالیا نمی‌تواند نسبت به گروه‌های اقلیت و تحت ستم در افغانستان بی‌تفاوتی اختیار کند.
شبنم صفا، رییس 'گروه ملی مشاوره و حمایت به رهبری پناهندگان' (National Refugee-led Advisory and Advocacy Group) گفت که وقت آن رسیده است که آسترالیا به «بی‌سرنوشتی نامحدود دارندگان ویزه‌های حفاظتی موقت» پایان دهد و اجازه دهد آن‌ها با خانواده‌های شان یک‌جا شوند تا بتوانند به زندگی عادی خود ادامه بدهند.
